گروه سیاسی تبریز بیدار؛ غلامرضا سیفی
اسوالد اشپنگلر از اندیشه ورزان معروف قرن بیستم میباشد که در کتاب خود با عنوان «انحطاط غرب» به انتقاد ویرانگر از دموکراسی غرب پرداخته است و تمدن مغرب زمین را مورد تحلیل و بررسی قرار داده است. اشپنگلر جلد اول کتاب خود را در سال ۱۹۱۸ میلادی و جلد دوم آن را در سال ۱۹۲۲ میلادی منتشر کرد. انتشار این کتاب بسیاری از اندیشمندان جهان را تحت تاثیر قرار داده و مباحث جدیدی را در باب دموکراسی و جریانات سیاسی غرب مطرح ساخت. دلایل و مسائلی را که وی از تمدن غرب بیان میکند قانع کننده و قابل بررسی است.
گذشته از نقدهای بسیار جدی که به دموکراسی غربی در خود غرب وارد است واکنش غربی ها در موضوعات مختلف، جالب و برای مردم جهان و منطقه سرشار از درس و عبرت اندوزی است. این جمله گزافی نیست اگر گفته شود هر اتفاقی در منطقه خاورمیانه، میخی بر تابوت دموکراسی غربی است. برای فهم این موضوع کافی است به رفتار غربی ها در دو دهه اخیر نگریسته شود. غربی ها چند دهه از صدام که نماد دیکتاتوری در منطقه بود دفاع کردند و آنجایی که صدام بنای ناسازگاری گذاشت به بهانه بسط دموکراسی به عراق اردوکشی نظامی کرد. در کشورهایی بمانند عربستان و قطر و امارات و … نیز که اوضاع کاملاً واضح و شفاف است. این کشورها چون بله قربان گوی محض در مقابل غربیها و مشخصاً امریکا هستند با اینکه کوچکترین نشانه ای از دموکراسی و مردم سالاری در آنها مشاهده نمی شود با این وصف حمایت تمام قد مدعیان دموکراسی را با خود بهمراه دارند.
موضوع سوریه می تواند آخرین میخ بر تابوت دموکراسی غربی باشد. به عبارتی بهتر، موضع آمریکا در قبال سوریه مهر تائیدی است بر بی اعتباری کامل دموکراسی غربی. آمریکا مصرّ است بجای مردم سوریه تصمیم بگیرد و برای رسیدن به این موضوع کنار رفتن بشار اسد را شرط اساسی عنوان می کند. اما در طرف مقابل جمهوری اسلامی تکیه بر آرای مردمی را فصل الخطاب بحران سوریه می داند و برایش مهم نیست خروجی رای مردم، بشار اسد باشد یا نباشد مهم تکیه بر آرای مردمی است.
جمهوری اسلامی بار دیگر نشان داد بر خلاف مدعیان دموکراسی، حقیقتاً به مردمسالاری پایبند است. گفته رهبر معظم انقلاب در دیدار با سفرای ایران پرده از واقعیات نگاه غرب و جمهوری اسلامی به موضوع پر طمطراقی بنام دموکراسی برداشت. حضرت آیت الله خامنه ای گفتند: “حرف ما در این زمینه[سوریه]، مستحکم ترین حرفهاست ما معتقدیم معنی ندارد کشورهای دیگر دور هم جمع شوند و راجع به یک نظام حکومتی و رئیس آن حکومت تصمیم بگیرند، این بدعتی خطرناک است که هیچ حکومتی در جهان اجرای آن را درباره خود نمی پذیرد. راه حل مسئله سوریه، انتخابات است و برای اینکار باید با قطع کمکهای نظامی و مالی به معارضین، ابتدا جنگ و ناآرامی پایان پذیرد تا مردم سوریه در محیطی امن و آرام، هرکس را می خواهند انتخاب کنند.”
آیا روشنفکرانی که دل در گرو دموکراسی غربی دارند جرئت پیدا می کنند تا بر این بی اعتباری مهر تائید بزنند؟! برای ادعای پوشالی دموکراسی در غرب می توان ساعت ها صحبت کرد و ادله آورد اما مجال کافی برای پرداختن به این موضوع در این مقال نیست. موضوع سوریه یک نکته از هزاران ادعای تو خالی غربی هاست.
