شهردار تبریز در جلسه ای به پروژه هایی اشاره کرده که برای رشد تبریز خوب است اما کافی نیست. مع الاسف حل مشکلات و معضلات اصلی تبریز همچنان در ذهن و فکر مسئولان شهری، محلی از اعراب ندارد.

حاج مهدی یک مداح در تراز انقلاب اسلامی است. او بر خلاف برخی از هم کسوتان خود ابداً روحیات سکولاری ندارد و عمیقاً به رابطه دین و سیاست باور دارد. البته رندانه خود را از آلودگی های جناح های سیاسی بدور نگه داشته و خود را وقف انقلاب اسلامی کرده است.

سفر اخیر داوود اوغلو به ایران، می‌تواند نشانه‌ای از فاصله گیری رجب پاشا از دنباله روی سیاست‌های خصمانه سعودی علیه ایران و تقویت کننده احتمال پیاده سازی راهکار سیاسی در حل بحران سوریه باشد؛ بحرانی که اینک منجر به نابودی یک ملت و تبدیل آن به خطرناک‌ترین کانون تهدید ژئوپلتیک جهان شده است.

حکایت دست پیش گرفتن برای پس نیفتادن حکایت این روزهای یک جریان غوغا سالار سیاسی ایران است که با ظاهری شیک و شعارهایی دهن پرکن می گویند در پی اصلاح آمده اند اما مرور زمان نشان داد که اصلاحشان ناظر به درون نیست و نانشان در تخریب است هر چند گفتند اصلاح می کنیم از درون برای برون!

اسفند که می‌شود، «آقا مهدی» هم می‌آید «این‌وَر»؛ پیشِ ما. خودش که نه. می‌گویند «مفقودالاثر» است! اسم و عکسش. می‌آید «این‌ور» تا ما برایش بزرگداشت بگیریم. می‌آیند و از او می‌گویند. ساعتی، چنین می‌گذرد و «خداحافظ سردار»!

مشق قدرت اصلاحات برای انتخابات شورای شهر در سال ۹۶، حکایت از برنامه ریزی جدی این طیف سیاسی مست از پیروزی ظاهری در تهران با دوقطبی سازی فضای سیاسی کشور در قالب مرکز-حاشیه و تهران-شهرستان دارد.

رویکرد سلب انگارانه دولت فعلی در نفی دولت گذشته، حتی پس از گذشت ۲.۵ سال، گویی تأثیری درنتیجه انتخابات نداشته و احمد علیرضا بیگی توانست با رأیی قاطع در دور اول به مجلس شورای اسلامی راه یابد.

لیستی انتخاباتی که اعتماد و حمایت قاطبه نخبگان سیاسی و انقلابی را دارا بوده و براساس ویژگی های مشخص نمایندگی باشد، می‌تواند جاده صاف کنی برای پیشرفت کشور و استان و شهر و لنگرگاهی برای اعتماد دوسویه مردم و نظام باشد.

خطر تشکیل آل‌ها و ایل‌های قدرت و ثروت را بایستی بسیار جدی گرفت، چراکه برخی با تشکیل کارتل های بزرگ اقتصادی و اتصال به برخی از مجاری قدرت سیاسی، منجر به تشکیل انحصارهایی در داخل اقتصاد کشور شده است.

درگیری‌های درونی اصلاح طلبان، با توجه به ناامیدی به پیروزی در انتخابات مجلس، باعث شده تا جناح حامی دولت در قالب کارگزاران و اصلاح طلبان، دست به خودزنی در میان خود زده و با درگیری‌های لفظی، باعث باز شدن بیش از پیش شکاف‌های سیاسی و اجتماعی در بدنه رأی خود شود.